Keşiş Paraket (Myiopsitta monachus )
Alt türleri: • Myiopsitta monachus monachus
• Myiopsitta monachus calita
• Myiopsitta monachus cotorra
• Myiopsitta monachus luchsi
Yaşam Alanlar: Doğal bölgeleri olan Güney Amerika dışında, alt türlerine göre değişen şekillerde Arjantin’in büyük bir kemsine (M
m
calita türü veya M
m luchsi gibi), Paraguay ve Uruguay da, Brezilya da (M
m
luchsi türü gibi) ve ayrıca Bolivya da yaygındırlar
Buna ek olarak insanlar tarafından da Kuzey Amerika, Mallorca, Porte
Rico, Alman ya, Fransa, Belçika, İsveç, İtalya, İspanya, Portekiz ve
İngiltere de yaygınlaştırılmışlardır
Avrupa ya ilk ne zaman getirildikleri hakkında kesin bir bilgi olmaması
ile birlikte Avusturya da 1867 yıllarında üretildikleri biliniyor
Gayet uysal ve uyumlu çoğunlukla sürüler halinde yaşayan bir türdür
Eşleşme ve üreme dönemlerinde ise sürü kendi içinde yaklaşık 10 çiftten oluşan ufak guruplara bölünür
Ve bu küçük guruplar, yumurtalarını kurdukları ortak yuva sisteminde bırakırlar
Şu an için bu tür tam anlamıyla tehlike altında olan türler gurubunda sayılmamaktadır
Bunun en büyük nedeni de değişen çevre koşullarına kolaylıkla uyum sağlayabilme özellikleri olmasından kaynaklanır
Fakat onların içinde oluşan en büyük tehlike doğal yaşam alanlarının giderek kaybolmasıdır
Genel Tanım: Erkek ve dişi görünüm olarak aynı renktedir
Zemin renkleri yeşil olup alın kısmı mavimsi gridir
Yüzün de beyaz gri tonda, boyun bölgesini de kapsayan bir maskesi vardır
Kahve / gri tonda olan göğüs tüylerinde ise açık gri tonda serpmeler vardır
Karın kısmının üst ve alt kısmında renkleri yeşil / sarı tonlardadır
Ayaküstünde ve kuyruk üstünde bulunan tüylerin tonları ise sarımsı / yeşil bir tondur
Kanat uç tüyleri mavi ve siyah renklerde, kanat altları açık gri ve soluk mavi tonundadır
Kuyruk tüylerinde ise üst kısmı mavi ve yeşil renkte alt kısımları ise açık mavi ve yeşil tonların karışımı şeklindedir
Gaga renkleri açık kahve tonunda olur
Göz irisi ise koyu kahvedir
Göz çevresinde ise gri renkte bir halka vardır (halka olan kısım tüysüzdür) aynı şekilde ayakları da grimsi tonda olur
Genç olan kuşları erişkinlerden ayırt etmek için alın ve yüz maskesinde
ki renklere bakmak lazım zira ergin olmayan kuşlarda bu bölgeler daha
yeşilimsi bir tonda olur
Boy: 23– 31cm arasında (türe göre değişir)
Ağırlık: 120 – 140gr
Beslenme Şekli: Beslenme konusunda çeşitliliği seven türlerdirler
Tohumlar, cevizgiller, meyveler, otsu bitkiler, tomurcuklar, böcekler ve onların larvaları beslendiği çeşitlerdir
Yavru kuşlar ilk haftalarda genelde hayvansal gıda ile beslenirler
Tarım alanlarında sürü halinde geldikleri zaman epeyi bir hasara yol
açtıkları için özellikle çiftçiler tarafından sevilmeyen bir türdür
Üremesi: Üreme zamanı: ağustos ve kasım arasında olur (doğal ortamlarında)
Yumurta sayısı: 5–6 arasında 8çok nadiren 8 de olabiliyor)
Kuluçka süresi: yaklaşık 21–23 gün
Yavru kuşlar bu süreyi takip eden zaman içinde yaklaşık 42–45 gün sonra yuvadan uçabilecek duruma gelirler
Bu aşamadan sonra (yuvadan uçma sonrasında) 2–3 hafta içinde de anne ve babadan bağımsız olarak yaşayabilirler
Bu türün en büyük özelliği yuvalama şekilleri ile diğer tüm papağan türlerinden ayrıcalık göstermeleridir
Papağanlar genelde ağaç kovuklarında, kayalarda oluşan ufak oyuklarda yumurtlarlar
Monk Paraketeler yuvalarını yüksek ağaç veya palmiye tepelerine kurarlar
Onlarda ki; fark ise tekli yuva sistemi yanı sıra toplu yuva sistemleri yani koloni şeklinde yuvalar kurmalarıdır
Böyle bir yuvanın ağırlığı bazen 250gr olur
Yuvalarını da topladıkları ağaç dalları, dikenli dallar özellikle, çalı çırpıdan oluştururlar
Bu tip yuvaları kurma aşaması bazen haftalarca sürebiliyor ve genelde 5
ya da 10 çift kuş bu tip kurulmuş yuvada birlikte yaşıyor
Yuvalar iç içe geçmiş ama birbirinden iç kısımda ayrılan evler tipinde
şekillendirilir Her çift kendisine ayrılmış olan evde yumurtlar
Bahsi geçen evde dinlenme, barınma ve yumurtlama odaları mevcuttur
Yuvayı oluşturan dikenli dallar ise çevren gelebilecek tehlikelere
karşı büyük koruma sağlar bu dikenli dalar sayesinde yumurtalar içeride
güvenle barınır
Bu tip yuva sistemleri olmasının da büyük etkisiyle Monk Paraketeler sabit bölgede yaşayan türler arasındadır
Yuvadan çıktıklarında yaklaşık 5km bile uzağa gitseler geri dönüş yolunu kolaylıkla bulabilecek kabiliyete sahip türlerdir
Evcil olarak bakımları: Özellikle Avrupa’da epeyi yaygın olan bir türdür
Her ne kadar yüksek bir sesleri de olsa papağan severler tarafından severek besleniyorlar
Ev tipi beslenmeye uygun türler değildirler çünkü buldukları veya
gördükleri her şeyi kemirme güdüleri aşırı gelişmiştir bu nedenle de
bahçe tipi salmalarda beslenmeleri önerilmekte
Gayet oyuncu ve uysal türlerdir
Bakımları da zor olmadığından rahatlıkla beslenip üretilebilinir
Özellikle dikkat edilmesi gereken bir konu rüzgârdan soğuk aylarda
korunmaları ve de her gün düzenli olarak uçma ihtiyaçlarının
giderilmesidir
Zira bunlar gayet iyi uçan ve buna da ihtiyaç duyan türlerdir
alıntıdır