Güvercin forum 2009
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.
Güvercin forum 2009

Güverin forum 2009,miski,arap,ayna kuyruk,baska,miro,sabuni,mavi,beyaz,bango,pigeon
 
AnaSayfa  AnasayfaAnasayfa  Latest imagesLatest images  AramaArama  Kayıt OlKayıt Ol  Giriş yap  
http://koxpcu.yetkinforum.com/f175-game-of-war-fire-age

 

 GÜVERCİN - Columba livia

Aşağa gitmek 
YazarMesaj
miskici
Güvercin Forum 2009 -- > Vip Uye

Güvercin Forum 2009 -- > Vip Uye
miskici


Cinsiyet : Erkek

Mesaj Sayısı : 499

Mesaj Puan : 27880
Rep Puanı : 1
Kayıt tarihi : 06/10/09 Yaş : 40

Nerden : istanbul
Lakap : yakamoz
GÜVERCİN - Columba livia Empty
MesajKonu: GÜVERCİN - Columba livia   GÜVERCİN - Columba livia EmptyCuma Ara. 11, 2009 11:32 am

GÜVERCİN - Columba livia




<blockquote>

Güvercinler (Columba livia,
güvercinler ve kumruları içeren ailede 300�den fazla tür bulunur) az
bir eforla yetiştirilebilen dayanıklı hayvanlardır. Yetiştirildikleri
bölgelerin dışındaki farklı iklimlerde yaşamlarını sürdürebilirler ve
genellikle kilometre karelerce bir uçuş alanına gereksinimi olan
yemleri bulabilmek için uçarlar. Güvercinler küçük bir baş, iyi
gelişmiş bir göğüs, yumuşak ve yoğun tüy örtüsüne sahiptir. Canlı
ağırlıkları 0.5-1 kg arasında değişir. Bazı iri ırklar 1.4 kg
ağırlıkları ile küçük bir piliç kadar olabilmektedir. Bazı ırklar et
üretimi için geliştirilmişlerdir. Bu ırklar hızlı gelişim gösterir ve
geniş göğüs yapıları nedeniyle daha fazla göğüs etine sahiptir. Evcil
güvercinin vahşi atası Avrupa ve Asya kaya güvercini veya kaya
kumrusudur. Tüm dünyada yaygın olarak bulunur. Bunun yanı sıra, diğer
kanatlılarda olduğu gibi bazı güvercin ırkları da insanoğlu tarafından
yok edilmiştir. Güvercin demekleri ve organizasyonlar yok olma
tehlikesi altındaki bazı güvercin ırklarını korumaktadır. Bir çok lokal
ırk bulundukları bölgenin şartlarına uymuştur. Vahşi güvercin türleri
insan korkusunu hızla kaybeder ve hızla yağlanarak uçamayacak bir hale
gelebilirler. Vahşi güvercinler halen tropik bölgelerle Yeni Gine ve
diğer bölgelerde bulunur ve eti için avlanır. Evcil güvercin mutedil
iklimlerde ve tropik kuşakta benzer başarıyla yetiştirilebilir.
Adaptasyon kabiliyeti yüksek olan bu tür kurak ve nemli bölgeler de
dahil olmak üzere dünyanın her bölgesinde yetiştirilebilir. Bunun yanı
sıra, soğuk bölgeler etlik güvercin üretimi için uygun değildir. Sıcak
iklimler ise zararlıların ve hastalıkların artmasına neden olur.
Güvercinin doğal yemlerinin büyük bölümünü tahıllar oluşturmakla
birlikte meyve, yeşil otlar 'f' böcekleri de tüketir. Yaşamının ilk 4-5
gününde güvercin yavruları ''güvercin sütü'' ile beslenirler. Güvercin
sütü; hayvanın kursağındaki hücreler tarafından yapılan bir salgı olup,
yüksek bir yağ ve dolayısıyla enerji içeriğine sahiptir. Güvercin ve
kumrudan başka kuşlar arasında yalnızca flamingolar bu tür bir salgı
yaparlar.Genç güvercinlerin olağan üstü büyüme hızı ilk 8-1 0 gün
içinde güvercin sütü tarafından daha sonra ise ebeveynin kursaklarından
kusulan yarı sindirilmiş yemle sağlanır. Genç kuşlar ebeveynlerince
yaklaşık dört hafta kadar beslenir ve daha sonra yeni bir kuluçka
dönemi için yuvadan kovalanırlar. Evcil güvercinde cinsel olgunluk yaşı
(ilk yumurta ile saptanan yaş) 120-150 gündür. Güvercinlerde gelişim ve
yumurta verimi üç yaşından sonra azalmasına rağmen, yaşam süreleri 15
yıl kadardır. Vahşi güvercinler yuvalarını genellikle kaya kenarlarına
yaparlar. Evcil güvercin ise yuvasını binaların çıkıntılarına, kuytu
yerlere, dam saçaklarına yapar. Evcil türlerde genellikle çiftler
yaşamları boyunca birlikte olurlar. Ancak bazen güçlü bir erkek,
güvercinlikte bulunan dişilerin birçoğu ile çiftleşip yuva yapabilir.
Her iki cins de yuva yapımı, inkübasyon ve yavrulara bakım konusunda
eşit sorumluluk yüklenir. Dişi güvercin iki adet yumurta yapar.
Damızlık bir çift bir yılda 8 kez yavru çıkartır. Kuluçka süresi 17-19
gündür.
Güvercinler geleneksel olarak ''güvercinlik'' olarak tabir edilen ve
onları avcı hayvanların saldırısından koruyan barınaklarda
yetiştirilir. Bu sistem hayvanların serbestçe uçmasına izin verdiği
gibi hemen hemen insan müdahalesine hiç gerek kalmaz. Güvercinlikler
aynı zamanda en pahalı çiftlik gübresi olan güvercin gübresi elde etmek
için de iyi bir kaynaktır. Diğer yandan güvercinle tamamen kapalı
kümeslerde entansif olarak da yetiştirilebilirler. Modem yetiştiricilik
sistemleri entansif yetiştiriciliğe dayanmaktadır. Örneğin, ABD'de
güvercin çiftliklerinde 35.000 çiftin üzerinde damızlık kuş bulunduğu
bildirilmektedir. Güvercin üretimi asla tavuk üretiminin yerini alamaz
fakat anlamlı bir yan gelir sağlayabilir. Güvercinler başlıca yarış
(sportif) ve hobi amacıyla yetiştirilirler. Bunun yanı sıra, birçok
ülkede lezzetli ve pahalı bir gıda olarak tüketilmektedir. Güvercinler
en erken 0.5 kg karkas ağırlığında olmak üzere yumurtadan çıkışı
takiben 28 günlük olduklarında pazarlanabilir. Bu yaşta deri altı yağ
dokusu nedeniyle etleri gevrek ve lezzetlidir. Başta Kuzey Afrika ve
Orta Doğu olmak üzere yüz yıllardır yetiştirilmektedir. Kuzey
Amerika'nın bazı bölgelerinde ve Avrupa'nın çeşni (gourme)
marketlerinde pahalı bir çeşni olarak satılır. Yetiştirilmeleri için
fazla bir alan gerekmediği için şehirlerde de yetiştirilir. Güvercinler
genellikle pahalı etleri için yetiştirilirler. Genç güvercinler tüy
gelişimi henüz daha yeni tamamlanıp uçmaya başlamadan önce genellikle
21-30 günlükken kesilirler. Bu dönemde yenebilen et oranı en yüksek
seviyede olup, uçmaya başladıktan sonra et sertleşmeye başlar. Ağırlık,
ırka, beslemeye ve diğer faktörlere bağlı olarak 340-680 gr asında
değişir. Güvercinler başta fizyoloji ve psikoloji olmak üzere bilimsel
çalışmalarda yoğun olarak kullanılırlar. Ayrıca dekoratif yapıları ve
uçuş yetenekleri nedeniyle pet hayvanı olarak da beslenir.
Güvercinlerin eşsiz eve dönüş yetenekleri Roma döneminden beri
bilinmektedir. Bu kuşlar 700 km uzaklıktan kendi güvercinliklerine
dönebilmektedir. Bu gün bile güvercinler mesaj taşımak için posta
amacıyla kullanılmaktadır. Güvercinlerin bu özellikleri onların
uyuşturucu kuryeliği gibi kanun dışı kullanımlarına da neden olmuştur.
Genç güvercinler hızlı bir gelişim oranına sahiptir. Etleri oldukça
lezzetli olup sıklıkla av kuşu yerine satılırlar. Gevrek ve kolay
sindirilen etleri nedeniyle yüksek fiyatlara alıcı bulurlar. Et üretimi
amacıyla güvercin üretimi özellikle Avrupa ve ABD'de yaygındır. Et için
yetiştirilen genç güvercinler uçma fırsatı bulamadan kesilir ve
genellikle inkübasyon periyodu sırasında dişi ve erkek güvercinin (her
iki ebeveynin) kursağında üretilen güvercin sütünden başka bir şey
tüketmezler. Genç güvercinler 26-30 günlük yaşta uçmaya ve yuvalarını
terk etmeye hazırken bu sırada yaklaşık 500 g ağırlıkta olup, kesime
hazırdırlar.
Irklar

Güvercinlerin
birçok ırk ve varyetesi mevcuttur. Et üretimine en uygun olanları,
White King ve Red Cameau'dur. White King, King ailesinin bir üyesi
olup, bundan başka Red King, Yellow King, Blue King ve Dun King gibi
varyeteleri de vardır. Bunların renkleri farklı olmasına rağmen,
büyüklükleri White King ile benzerdir. ABD orijinli olan White King
kısa bacaklar ve geniş bir vücut ile etçi ırkların genel görünüş
özelliklerini taşır. Kafa oldukça büyüktür, deri pembemsi beyaz
renktedir ve sık tüylüdür. Yetişkin kuşlar 750-850 g ağırlıktadır.
Cameau ailesinin bir varyetesi olan Red Cameau, White King kadar
üretken bir varyete olmayıp 650-740 g ağırlıktadır ve daha küçüktür.
Red Cameau'da tercih edilen renk koyu kestane rengidir. Dik bir omurga,
kompakt vücut ve orta büyüklükte bir kafa yapısına sahiptir. Kanatlar
ve kuyruk White King'den daha geniştir ve kuyruk yere sünür. Haberci
güvercinler de etlik güvercin üretiminde kullanılabilmelerine rağmen,
oldukça küçük ve uzun bacaklı yavru verirler ve üreme güçleri yüksek
değildir .
Barınak

Maksimum verim ve
minimum hastalık riski için güvercinler kuru bir ortamda barındırılmalı
barınaklar tercihen kuzeydoğu yönüne bakmalıdır. İyi bir havalandırma
ve bol güneş ışığı barınakların kuru olmasını sağlar. Tel örgü ile
çevrili bir uçuş alanı kullanılıyorsa damızlık bir çift 0.4 m2 alana
gereksinir. Barınaklarda entansif olarak yetiştirilen güvercinler
gezinme amacıyla %50 daha fazla taban alanına gereksinirler .Her bir
barınağa 25-30 çift damızlık konmalıdır. Akıllıca düzenlenmiş bir
baraka en ekonomik yapı şeklidir. Uygun bir barakanın yüksekliği arkada
2 m ön kısımda 2.5 m olacak şekilde yapılmalıdır. Barınak tabanına 7 cm
kalınlıkta döşenecek olan talaş barınağın kuru kalmasına yardım eder.
Drenajı kötü olan yerlerde barakanın tabanı beton veya tahta olmalıdır.
Barınakta ve uçuş alanında tünekler bulunmalıdır.
Yuva

Çift yuva
esansiyeldir. Dişi güvercin genellikle yavrular yuvayı terk edebilecek
hale geldiklerinde yumurtlamaya başlar. Bu sırada erkek güvercin ise,
yavruları pazarlama (kesim) büyüklüğüne ulaşıncaya kadar beslemeye
devam eder. Bir güvercin çifti için hazırlanacak olan yuva kutusu 40 cm
yükseklikte 60 cm genişlikte olmalı ve her yuva kutusu tam ortadan
ikiye bölünerek 30 cm' lik genişlik sağlayacak şekilde ikiye bölünerek
bir çifte güvercine tahsis edilmelidir. Yuvalar 40 cm derinlikte olmalı
ve yuvaların önüne 20 cm'lik bir platform konarak kuşların yuvalarına
kolaylıkla konmaları sağlanmalıdır. Yuvalık tasları temizlenme
kolaylığı bakımından yuva kutusu içine konmalıdır. Çam
yaprakları(iğneleri), saman ve talaş gibi kaba materyal iyi bir yuva
materyalidir. Yuva materyalinin barınağın ya da kümesin bir köşesine
konması israf olmasına engel olur böylece güvercinler üreme dönemleri
boyunca gerektiği kadar materyali buradan alabilirler.
Üretim

Damızlıklar temel
genetik bilgilerin ışığında seçilmelidir. Kayıtların dikkatli tutulması
(progeny test) seleksiyona büyük ölçüde yardımcı olur. Bir çift
damızlık güvercin yılda ortalama ağırlığı 450-700 g kadar olan 12 adet
etlik güvercin yetiştirmelidir. Reforme damızlıklar bu standardın
dışındadır. Güvercinler altı aylık yaştan itibaren
çiftleştirilebilirler. Bazı dişiler 10 yaşından sonra dahi
üretkenliklerini devam ettirirken, bazı erkeklerin de beş yaşından
sonra bile başarıyla kullanıldıkları bildirilmiştir. Güvercinin yaşını
ve cinsiyetini söyleyebilmek zor olduğundan sertifikasyonlu satış yapan
ciddi firmalardan satın alınmalıdır. Dişiler genellikle erkeklerden
küçüktür ve daha narin bir kafa yapısına sahiptir. Dişiler badi badi
bir yürüyüş stiline sahiptir ve kuyruklarını erkekten daha dik
tutarlar. Pelvik kemikler arası dişide daha geniştir. Erkek daha iri ve
agresif olup, gürültülü bir ötüşe sahiptir. Üreme mevsimi sırasında
erkek sürekli kur yapmak için dişinin çevresinde döner.
Damızlık Çiftler

Damızlık çiftlerin
kendi eşlerini kendilerinin seçmesine izin verilir veya zorla
eşleştirilir. Eşler doğal çift kurma sırasında erkeğin dişinin
çevresinde kur yaparak dolaşması ile ayırt edilebilir. Eşler
numaralanmış veya renkli bacak halkaları kullanılarak aile içi
(inbreed) çiftleştirmelerden korunur .Zorlamalı çift oluşturulması
isteniyorsa damızlık dişi ve erkek güvercin birlikte kapalı bir yuva
kutusu içinde veya içinde suyu ve yemi olan uygun bir kümeste iki hafta
süre ile bir arada tutulması yeterlidir. Çift kurmuş damızlıklarda
çiftin mümkün olduğunca bozulmamasına çalışılmalıdır ve yaşamları
boyunca bir arada olabilirler. İsteksiz kuşlar birbirinden
ayrılmalıdır. Yüksek verimli dişilerin genç ve istekli erkeklerle çift
kurmaları esansiyeldir. Sürekli bir .üretimi sağlayabilmek için
çiftleştirme de sürekli olmalıdır. Her bir çift yılda 14 palaz
yetiştirmelidir. Ana üretim sezonu boyunca (ilkbahar ve yaz) bir çift
güvercinden her 4 haftada bir pazarlamaya hazır palazlar elde
edilmelidir. Palaz üretiminin, %60�ı bu sezon sırasında
gerçekleştirilir. Yumurtacı tavuklarda olduğu gibi suni ışıklandırma
ilkbahardan sonbahara kadar pik Yumurta verime ulaşabilmek için
kullanılabilir. Suni ışıklandırmanın palazlarda canlı ağırlık artışı
üzerine etkisi yoktur.
Kuluçkadan çıkış ve büyütme

Güvercin
yumurtasının inkübasyon süresi 17 gündür. İlk ve ikinci yumurta
arasında kuluçkadan çıkış süresi bakımından 1-2 günlük fark olur. Her
iki ebeveyn birlikte yuvayı hazırlar ve sırayla kuluçkaya yatarlar.
Dişi kuş genellikle palazlar iki haftalık olduğunda tekrar yumurtlamaya
başlar. Her iki ebeveyn de yavruları beslemesine rağmen dişi kuş ikinci
kez yumurtlamaya başladığında palazların beslenmesi ile daha çok erkek
kuş ilgilenir. Palazlar yuvayı terk etmeden önce dişi kuş yumurtlamaya
başladığından palazların rahatsız olmaması ve kuluçkaya ara verilmemesi
için yukarda açıklandığı gibi ikinci yuva temin edilmiş olmalıdır.
Ebeveyn palazları beslediği için kuşları rahatsız etmeye gerek yoktur
(gerçekte kuşlar beslenmeleri sırasında rahatsız edilmemelidir) İlk
haftalarda palazlardan biri ölürse onun yerine aynı yaş ve büyüklükte
başka bir palaz konarak ebeveynin bunu da beslemesi sağlanabilir. Bu
durum palazsız kalmış olan çiftin daha erken yumurtlamaya başlamasını
sağlar. Bu durumda örneğin yavrularından birisi ölmüş olan çiftin diğer
yavrusu tek veya kendileri gibi yavrularından birisi ölmüş olan diğer
bir çifte verilerek bu çiftin tekrar yumurtlamaya daha erken başlaması
sağlanarak çifte verilerek ekonomik kayıp azaltılmaya çalışılır.
Ebeveynler hasta veya ölmüşse palazlar en az bir haftalık olmaları
şartı ile zorla beslemede olduğu gibi elle beslenebilirler. Alternatif
bir yol olarak dane yemlere su emdirilerek palazlar küçük dane yemlerle
de beslenebilir. Damızlık amaçla elde tutulacak olan palazlar
belirlenmeli ve daha sonra yeme ve içme faaliyetlerini öğrenmeleri için
ebeveynleri ile birlikte yaklaşık 6 hafta süreyle bir arada kalmalarına
izin verilmelidir. Damızlık bir sürü oluşturmak için palaz seçerken her
bir yuvadan yalnızca en iri palaz seçilmez, aksi taktirde sadece
erkekler seçilmiş olabilir. Daha iri kuşlar yönünde sürekli bir
seleksiyon sürüde erkek oranının dişilerden daha çok olmasına neden
olabilir.
Beslenme

Güvercinler
yaşamının ilk 20 gününde diğer kanatlılara oranla çok daha hızlı
büyürler. İlk gıdaları ebeveynlerinin kursaklarında sentezlenen ve
''güvercin sütü'' adı verilen bir sıvı olup, yavruların ağızlarına
kusularak verilir. Güvercin sütü protein ve yağ miktarı yüksek koyu
krem rengi ve kıvamında yarı sindirilmiş bir materyal olup,
karbonhidrat miktarı düşüktür. Yumurtadan Çıktıktan 20-40 gün sonra
yavrular yem tüketebilirler. Diğer kanatlı türlerin aksine güvercinler
toz formdaki yemi tüketemediklerinden verilecek olan dane yem, bütün
halde, kaba kırılmış veya ezilmiş olarak verilir veya ticari olarak
hazırlanmış pelet yemler kullanılır. Birçok yetiştirici tarafından
güvercinler;

1) komple pelet rasyon veya

2) pelet rasyon ile birlikte verilen dane yem ile beslenir.
En çok kullanılan
dane yemler arasında mısır, buğday, darı ve bezelye gibi baklagiller
bulunur. Daneler yemlikte karışık bir şekilde ya da kafeterya tipi bir
yemlikte (her dane çeşidi için ayrı bir bölümün bulunduğu) verilirler.
Karışık yemleme yapıldığında güvercinlerin günde iki kez yemlenmesi
önerilir. Her periyotta, 1 saat içinde bitirilecek kadar yem verilir.
Güvercinler yem konusunda titiz olmamalarına rağmen, tamamen dane
yemden oluşmuş diyetleri tercih ederler. Mısır gibi iri daneler
kırılarak verilebilir. Tablo-110'da güvercinlerin besin maddeleri
gereksinimleri verilmiştir.
Tablo�110 Güvercinlerin besin maddeleri gereksinmeleri



[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]




Güvercin rasyonlarını yem
maddelerinin fiyatı ve piyasadaki mevcudiyetleri büyük ölçüde etkiler.
Bunun yanı sıra sarı mısır ve bezelye gibi yem maddelerinin her zaman
rasyonda bulunması arzu edilir. Güvercin rasyonlarında yaygın olarak
kullanılan yem maddeleri ve kompozisyonları % olarak aşağıda
verilmiştir. (Tablo-111)
Tablo-111 Güvercin rasyonlarında yaygın olarak kullanılan yem maddelerinin kompozisyonu



[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]




Güvercinler normal olarak
tüy dökerler, yaz ve kışın çiftleşmediklerinden bu dönemde çiftleşme
dönemindekinden daha düşük bir protein seviyesi yeterlidir. Sonbahar ve
kış aylarında rasyonlarında daha yüksek protein seviyesi
kullanılmasının bir dezavantajı olmamasına rağmen ekonomik değildir.
Buğday, mısır, sorgum, kolza, fiğ ve darı gibi yem maddeleri birbirleri
yerine ikame edilebilmesine rağmen ikame miktarları rasyon protein
seviyesini bozmamalıdır. Tablo-112�de sonbahar/kış ve ilkbahar/yaz
dönemleri için rasyon önerileri yer almıştır. Güvercinler ya yemlikle
beslenirler ki o taktirde beslenmeleri sınırlandırılamaz, ya da günlük
olarak elden beslenirler. Yemlik kullanılıyorsa her kuş için 5 cm�lik
bir yemlik kenarı sağlanmalıdır. Yemlik kullanımı işçilik giderlerini
azaltırken, güvercinlerin de önlerinde sürekli olarak yem bulunmuş
olur. Fakat yem israfı ve fare sorunu ortaya çıkar.
Tablo � 112 Mevsimine göre örnek güvercin rasyonları



[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]




Toblo-113 Örnek mineral karışımı (ad libitum)



[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]




Elle beslemede kuşlar
günde iki kez beslenir ve verilen yem miktarı yarım saat içinde bitecek
kadar olmalıdır. Güvercinlerin daha soğuk havalarda ve palazlarını
büyütürken yem tüketimlerinin artacağına dikkat edilmelidir. Tohum
rasyonlarına ilaveten güvercinler mineral, vitamin ve grite gereksinir.
önünde kolaylıkla alabilecekleri mineral karışımları mevcut olmalıdır.
A vitamini ve riboflavın katkıları fertilite ve kuluçka randımanını
artırır. Yeminlerin taşlıkta ezilebilmesi için grit gereklidir. Farklı
yem ham madde1erinin ayrı ayrı yemliklere konarak yapılan kafeterya
tipi beslemede kuşların kendi istedikleri yemleri seçmelerine izin
verilir. Bunun yanı sıra, bu sistemde oldukça fazla yem israfı vardır.
Güvercinler pelet yemlerle beslenebilir fakat peletle besleme bazı
kuşlarda kursak problemlerine yol açabilmektedir. Güvercinlerin yem
tüketimi özetlenecek olursa;
- Damızlık 25 çift güvercin günlük olarak yaklaşık üç kg yem tüketir,

- Bir çift damızlık güvercin yıllık olarak yaklaşık 45 kg yem ve dört kg grit tüketir ,

- Bir çift güvercin üreme çağına kadar 22 kg yem tüketir ,

- 500 gramlık bir güvercin palazı üç kg�lık bir yem tüketimi ile bu ağırlığa ulaşır ve FCR 6:1 şeklindedir.

Piyasada ticari
güvercin yemleri mevcuttur. Tablo-114�de dane yemlerden oluşan bir
karışım ile birlikte ayrı bir yemlikte serbest şekilde alabilecekleri
bir mineral karışımı örnek olarak verilmiştir.
Tablo-114/a Güvercinler için örnek rasyon (kg)



[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]




Tablo-114/b Mineral Karışımı



[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]




Ebeveyinler yavruları
kursaklarından salgılanan güvercin sütü ile besler. Güvercin sütü koyu
krema kıvamında yüksek proteinli bir salgıdır. Yavrulara 10. günlük
yaştan itibaren uygulanacak bir zorlamalı beslemeyle ağırlıkları
arttırılabilir. Güvercinlere verilen dane yem rasyonu dört saat süre
ile su emdirildikten sonra günde üç kez yavrulara elden verilir. Elden
yemleme vakit kaybına ve işçilik giderinin artmasına neden olduğundan
popüler bir metot değildir.
Su

Güvercinler
yalnızca içmek için değil eksternal parazitlerden kurtulmak için suya
gereksinir. Bir tek su kabı her iki amaç için yeterli olup, her gün
temizlenmelidir. Çimento veya galvanizli saçtan yapılmış 1 m uzunluk 60
cm genişlik ve 10 cm derinlikteki bir suluk bu amaca uygundur. Her
damızlık çift için 2.5 cm suluk alanı sağlanmalı ve suluklar gölgelik
altında olmalıdır. Bir çift damızlık güvercin yılda 180 it su tüketir.
Bir çok kuşun aksine güvercinler suyu gagalarını daldırıp emerek içer.
Parazit ve Hastalık Kontrolü

Yeterince banyo
yapma fırsatı varsa eksternal parazitler minimumda tutulabilir.
Güvercinler tavuklardaki bit, pire ve kene gibi parazitlerin aynılarına
sahiptir. Bir önlem olarak yuva kutuları ve yuva materyali sprey veya
toz ilaçlarla ilaçlanmalıdır. Tahtalar yılda en az bir kez kreosol ile
boyanmalıdır. Bütün çiftliklerde hastalıklar minimumda tutulabilmesi
için sıkı bir hijyenik program uygulanmalıdır. Rutubet oluşumu
önlenmeli, kümesler düzenli aralıklarla sık sık temizlenmeli ve zemine
taze altlık veya kum serilmelidir. Bütün hasta kuşlar sürüden izole
edilmelidir. İlaç ve pestisid seçiminde kullanım amacına dikkat
edilmelidir. İç parazitlerden Ascaridia galli güvercinlerde en yaygın
rastlanan barsak parazitidir. Piperazine türevi ilaçların kullanımı bu
parazitin etkili bir şekilde kontrol altına alınmasını sağlar. Bu ilaç
sürüye yem veya su ile verilebilir. İlaçlar içme suyu ile verilmelid1r.
Böylelikle toplam gereksinilen doz yalnızca birkaç saat içinde
verilebilir. Doz oranı kullanılan preparata göre değişiklik gösterir.
Bitler en yaygın eksternal parazitler olup, yalnızca kuş üzerinde
yaşayabilir. Konakçıdan ayrıldıklarında ölürler. Birçok farklı bit tipi
mevcut olup, en yaygın olanı vücut bitidir. Bitler kuşlarda genel bir
güçsüzlük hali yaratmalarının yanı sıra, canlı ağırlık artışı ile
yumurta veriminin azalmasına da neden olurlar. Herhangi bir bit
enfestasyonu toz veya sprey insektisidlerin kullanımıyla kolaylıkla
kontrol altına alınabilir. Kırmızı pireler (yanlış bir biçimde pire
olarak isimlendirilen maytlar, (Dermanysus gallinae) güvercinlerde en
çok problem oluşturan parazitlerdir. Bunlar oldukça küçüktür ve çıplak
gözle yapılan muayenede dikkatlice bakmayı gerektirirler. Kümesteki
tahta çatlakları arasında yaşar ve geceleri kuşlara hücum ederler.
Pireleri kontrol altına almak için tahtaları koruyucu bir boya ile
boyamak ve kümesi amaca uygun bir pestisidle ilaçlamak gerekir.
Güvercinlerin başlıca hastalıkları arasında; kronik solunum yolu
hastalığı (chronic respiratory disease), ornitozis, kanser, çiçek,
koksidiozis, tuberkülozis ve paratifo yer alır.
Kesim ve İşleme

Palazlar
genellikle yaklaşık 28 günlük yaşta kesime hazır olurlar. Kanat altları
tamamen tüylenmiş olmalı, en azından kanat altıdaki tüy dipleri yolma
işleminde kolaylık sağlayabilecek büyükte olmalıdır. Palazların canlı
ağırlıkları ırka ve yetiştirme sistemine göre değişiklik göstermesine
rağmen, 450 ila 700 gram arasında olmalıdır. Kesimden bir gün önce
akşam palazlar yuvalardan toplanarak kursaklarının ve sindirim
sistemlerinin ertesi güne kadar boşalması sağlanmış olmalıdır. Aksi
taktirde kursak su ile temizlenerek yemlerin boşaltılması gerekir.
Palazlar önce kesim tüneline girer ardından jugular ven keskin bir
bıçakla kesilir. Palazlar ıslak ya da kuru olarak yolunabilir. Islak
yolum yapılacaksa 55 C, deki suda 60 saniye bekletilerek tüylerin su
emmesi sağlanır. Yolma makinesinde 20-30 saniyede tüylerinden tamamen
arındırılır. Suyu süzülen karkas daha sonra çelik veya metal masa
üzerine konarak temizlenir. Tüketici talepleri doğrultusunda bu
aşamadan sonra kuşun bağırsakları çıkartılır. Ticari işletmelerde
kuşlar bağırsakları çıkartılmaksızın New York tipi kesim olarak da
pazarlanabilir. Tamamen temizlenmiş kuşta %74 randıman elde edilir.
(%26 kesim kaybı), yalnızca kan ve tüyler ayıklandığında ise, kesim
randımanı %87 olur (kayıp %13). Palaz kesilip, yolunup ve iç organlar
temizlendikten hemen sonra temiz su ile yıkanır ve daha sonra vücut
ısısını kaybetmesi İçin en az 1 saat süreyle buzlu su içerisinde
bekletilir. Ticari üretim büyüklük ve kaliteye göre sınıflandırılır.
Daha sonra uygun bir materyal ile paketlenirler. Boyun alta ve göğüs
yukarı gelecek şekilde dizilirler. Palazlar bireysel olarak parşomen
kağıdı veya polietilen torbalara da sarılabilir. Kalın mukavva kutular
içerisine 1 veya 2 düzine şeklinde dizilerek pazara sevk edilirler.
Palaz tek olarak, tombul yetişkin güvercin ise iki adet şeklinde
doldurulmuş olarak servis edilir. Güvercin eti lezzetli olup, lezzet
kaybına uğrayacağı için yoğun ateşte pişirilmemelidir .Güvercin birçok
farklı şekilde hazırlanıp servis edilebilir. Favori olan tavuk, ördek
veya bıldırcın yemek tariflerini güvercin için de kullanılabilir.
Farklı şekillerde pişirmek monotonluğu önlemek bakımından gereklidir.
Orta hararetteki ortalama pişirme süreleri aşağıdaki gibidir: Gril
için: 20-35 dakika Güveç için: 1-1.5 saat
Kızartma için: 25-35 dakika
Genç kuşlar soluk pembe bir deriye sahiptir. Göğüs elastik, boyun
kalın, eti; yumuşak, sulu ve lezzetlidir. En ideali kızartma ve gril
yapımıdır. Daha yaşlı kuşların derileri daha koyu renktedir, boyun
ince, ayaklar ince ve eti serttir. Lezzeti iyi olmasına karşın, güveç
gibi sulu pişirme şekilleri daha uygundur. Güvercin eti, kesimi takiben
lezzetini kaybetme eğilimindedir bu nedenle kesimden kısa bir süre
sonra tüketilmelidir.
Bakım

Güvercinler
barınaklarına kolay alışır. Uçma telekleri koparılıp hayvanlar kapalı
bir yerde bir süre için tutulup beslenirlerse buraya alışırlar.
Yakalanmış olan güvercinler de benzer şekilde yeni barınaklarına bir
hafta içinde alıştırılırlar. Başlangıçta sabahları az miktarda dane yem
verilerek kuşların barınağı benimsemeleri sağlanır. Temizlenmesi kolay
su geçirmez bir kümes güvercinler için uygun bir barınaktır. Bir çok
geleneksel güvercinlikte topraktan yapılmış kaseler kullanılmıştır.
Buna en iyi örnek Türkiye'de Kapadokya yöresinde kayalara oyulmuş olan
güvercinliklerdir. Asya ve Avrupa ülkelerinde tahtadan yapılmış
güvercinlikler de yaygın olarak kullanılır. Tavukların tersine
güvercinler kümeslerde toplu yaşamı tercih etmez bunun yerine her
damızlık çift için iki adet yuva bulunan raflarda tünerler. Raflar
genellikle kuytu köşelere konur. Ticari güvercin ırkları genellikle
tamamen güvercinlikte barındırılır. Çevre şartları ve bakım koşullarına
bağlı olmakla beraber yetiştiriciler bir çift damızlıktan yılda 12-14
güvercin yetiştirmeyi umarlar.
Güvercinlere günlük olarak taze içme suyu ve en az haftada bir kez
banyo suyu sağlanmalıdır. Yavrular yetişkinler tarafından
regurgitasyonla beslendiklerinden yetişkinlere sürekli olarak bol ve
taze içme suyu sağlanmalıdır. Öksüz yavrular yem tüketebilecekleri yaşa
kadar yumurta sarısıyla beslenebilirler. Tüm kanatlılarda olduğu gibi
kümes koşu1larında yaşayan güvercinlere de dengeli rasyonlar
verilmelidir. Kırılmamış tüm dane yemlerden oluşan bir karışım maksimum
üretim için verilebilir. Verilecek olan dane yemler kuru ve küfsüz
olmalıdır. Güvercinler toz yemi yeteri kadar tüketemezler. Fasulye,
bezelye gibi protein miktarı yüksek yemler yaygın şekilde ku1lanılır.
Kuşların yiyecek bulmaları için her gün serbest bırakıldığı ekstansif
şartlarda kümes gereksinimi yoktur. Buna karşın, kümes gibi kapalı bir
ortamda entansif şartlarda yetiştirildiklerinde 2000 çift güvercin için
yarım hektarlık bir alan yeterlidir. Serbest uçuşa izin verilen
güvercinler bir çok evcil kanatlı ile karşılaştırıldığında yem bulmak
için istedikleri yere uçabildiklerinden daha fazla bir otlama alanından
faydalanırlar. Güvercinlerin besin maddeleri gereksinimleri diğer
kanatlılarınkine benzerlik gösterir. Güvercin yetiştiriciliği fazla bir
özen gerektirmez. Hemen hemen hiç bir yerde güvecin eti tüketimine
karşı bir tabu yoktur .Güvercin etinin fiyatı yüksek olup, pazar talebi
süreklidir. Güvercin eti diğer etlerle karşılaştırıldığında daha fazla
oranda eriyebilir protein ve daha az oranda konnektif doku içerir. Bu
nedenle hasta ve sindirim sistemi bozukluğu olan insanlar için
diyetetik karakterdedir. Bir çok meraklının belirttiği gibi yarış
güvercinlerinden de lezzetli et elde edilir. Güvercinler az sayıda
hastalıktan etkilenir. Bunun yanı sıra, barsak kurtları, bit, diare
(koksidiyozis), kanser (trikomoniazis) ve salmonella (paratifo) bir
çok. evcil kanatlı da görülen hastalıklar güvercinlerde de görülür.
Salmone1la bir çok sürüde düşük seviyede seyreder ve kuşlar strese
girdiğinde enfeksiyon alevlenir. Tavuklar için uygulanan tedavi
güvercinler için de geçerlidir. Geniş bir alanda uçarak dane yem ve
diğer yemleri tükettiklerinden güvercinler çiftçilerle iyi
geçinemezler. Gerçekten de 13.yy. da Avrupa'da aristokratların
güvercinleri ekilen tohumları hızla yedikleri için çiftçiler tarafından
şikayet konusu olmuştur. Öte yandan, geniş kursak kapasitesine sahip
güvercinler büyük toprak sahibi olan derebeylerin tarlalarından dane
çalmak için de yetiştirilmiştir. Bu güvercinler eve döndüklerinde
sahipleri olan fakir köylülerce kursakları boşaltılıp getirdikleri
buğdaydan ekmek yapılmaktaydı.
Güvercin yetiştiriciliği bazı problemleri de beraberinde getirir.
Güvercinler her yere gübrelerini bırakır, bazıları tarafından çok
gürültücü bulunur ve az sayıda insan güvercin tozuna karşı şiddetli bir
allerji gösterir. Güvercinliklere insan da dahil olmak üzere her türlü
avcı hayvan dadanabilir bu nedenle önlemler alınmalıdır. Güvercinlikler
yumurtaların ve yavruların başlıca düşmanı olan farelere karşı iyi
korunmuş olmalıdır. Kuluçkadaki güvercinler yavrularının mümkün olan en
yüksek canlı ağırlıkta büyütebilmek için yüksek miktarda proteine
gereksinirler.
Haber Güvercinleri

Bir çok insan
haber taşıyan güvercinleri geçmişteki bir uygulamanın antik bir
kalıntısı olarak görmektedir. Fakat bazı ülkelerde (gelişmiş ve
gelişmekte olan) haberci güvercinlerin kullanımı tekrar ortaya çıkmış
ve rutin olarak kullanılmaya başlanmıştır. Bu konudaki yeni teknikler
ise, eskisinden daha etkili bir şekilde uygulanmaktadır. Örneğin,
geçmişte güvercinler yalnızca tek bir rota üzerinde rinde uçmakta,
barınaklarından alınan güvercinler bir süre sonra götürüldükleri yerden
salınarak eski yerlerine dönmeleri sağlanmaktaydı. Bu durum çok sınırlı
bir kullanım sağlıyordu. Güvercinlerle ilgili bilgilerin artmasıyla
güvercinlerin mesajları götürdükten sonra tekrar başlangıç istasyonuna
dönebildikleri saptanmıştır. Böyle bir eğitimle güvercinler mesajları
götürdükten sonra tekrar yuvalarına geri
Dönmektedir. Bu işlem günde iki kez yapılabilmektedir. Bu uygulamanın
püf noktası kuşların yemlendikleri yerin bir istasyon, yuvalarının yeri
ise, diğer istasyon olmasıdır. Güvercinler böyle bir günlük çalışmayı
160 km' den daha uzun bir mesafede yapabilmektedir. Böyle bir
istasyonda güvercinleri gözlemek için personel bulundurmaya gerek
yoktur. Yalnızca içeriye açılan (tek yönlü) bir kapısı olan güvercinlik
yeterlidir. Güvercinlerin tekrar uçurulması için bir personelin buraya
gelmesi gerekir böylelikle getirilmiş olan mesajlar daima bulunur.
Böyle bir güvercinlikte yeteri kadar tünek bulunmalıdır. Böyle bir
sistem Puerto Rico ve Guatemala' da uygulanmaktadır. Telefonun olmadığı
dağlık alanlarda ve mesajların saatler süren büyük zorluklarla
ulaştırılmaya çalışıldığı sert coğrafi bölgelerde mesajlar bu şekilde
yollanabilmektedir. Bazı yerleşimler doğal felaketler, askeri veya
terörist saldırılar gibi umulmayan faaliyetlerce izole edilebilir. Bu
gibi durumlarda güvercinler can kurtarıcıdır. Örneğin, Puerto Rico' da
arabaların köyden şehre 1.5-2 saatte aldıkları yolu güvercinler 20
dakikada almakta ve köylülerin gereksindikleri bazı ilaçları
taşıyabilmektedirler.
Haber güvercinlerinin uzaklara ve hızlı uçmalarının yanı sıra, et
üretimi amacıyla yavrularından da faydalanılır. Güvercinler yarış
amacıyla veya lezzetli et kaynağı olan geniş pektoral kasları içip
yetiştirilirler. Bir çift haber güvercini bir yılda mesaj taşımada
kullanılmayan ve 28 günlük yaşta kesilen 12-16 yavru yetiştirir.
Haberci güvercinler ile ilgili bir diğer örnek Fransa'dan verilebilir.
Buna göre siyah-beyaz haberci güvercinler her gün Fransa'nın kuzeybatı
kıyısındaki Petit Gendarme kasabasından 23 km'lik yolu uçarak hastaneye
kan taşımaktadır. Güvercinlerin göğüslerinde özel bir koşuma sarılarak
yollanan kan tüpleriyle hastanede basit, etkili ve ekonomik bir şekilde
kan testleri yapılabilmektedir. İki güvercine ortalama 40 g ağırlıkta
her ikisi de aynı kanı içeren test tüpleri bağlanmaktadır. Bu servis
özellikle turist akımının olduğu yaz mevsiminde trafik kazalarının
arttığı dönemde değer kazanmaktadır. Kuşlar, Granvilli yöresiyle
Avranches hastanesi arasındaki 27 km'lik yolu hazırlanma süresi de
dahil olmak üzere 11 dakikada kat edebilmektedir. Akaryakıt fiyatı
yüksek olan Fransa' da bir kaç mısır danesiyle yönetilen böyle bir
operasyonun ekonomik değeri oldukça büyüktür. Bazen hava durumu olumsuz
bir faktör olabilir. Yoğun sis varlığında güvercin timi yere konmak
zorunda kalabilir. Türkiye'den verilebilen bir başka örnekte ise,
güvercinler takımlar halinde İstanbul'dan Adapazarı veya İzmit'e
getirilerek serbest bırakılmakta ve bu sırada girilen bahislerde hangi
takımın daha önce evine varacağı tahmin edilerek yarışmalar
düzenlenmektedir. Ayrıca Urfa yöresinde güvercinlerin boyunlarına
çengelli iğnelerle boncuk veya nazarlıklar asılması da yine Türkiye'ye
ait folklorik bir özelliktir.
Yazan: Doç. Dr. Hakan Muğlalı

Kaynak: �Kanatlı besleme Dinamiği ve Biyogüvenlik� Sayfa, 369-381



</blockquote>
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
 
GÜVERCİN - Columba livia
Sayfa başına dön 
1 sayfadaki 1 sayfası
 Similar topics
-
» Bursa'da, Türkiye Güvercin Besleyenler Derneği tarafından düzenlenen 2009 Güvercin Festivali'nde fiyatları 100 TL ile 20 bin TL arasında değişen 2 bin güvercin şampiyon olmak için yarıştı.
» beyaz güvercin ile sabuni veya boz güvercin çiftleştirmek
» SKY GÜVERCİN ES YEM
» YOZ güvercin
» 25 bin YTL ye Güvercin

Bu forumun müsaadesi var:Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
Güvercin forum 2009 :: ::::::::::Evcil Hayvan İlanları:::::::::::::::: :: Güvercin Hikaye Ve Haberler-
Buraya geçin: