TİMSAHLAR ŞANLI BİR GEÇMİŞİN SON KALINTILARI TIMSAHLARLA akrabaları «gavial» lar, «alligator» lar ve «kayman» lar
iri kertenkelelere benzemekle beraber onlardan birçok bakımlardan
tamamen ayrıdırlar. Günümüzdeki sürüngenlerin en üstünleri onlardır.
Aynı zamanda geçmiş çağların dev sürüngenlerinin en yakın
akrabalarıdır. En dikkate değer anatomik özelliklerinden bazıları, dört
bölmeli bir kalp, diş etlerindeki yuvaların içine oturmuş dişler, ağzı
burun boşluklarından ayıran bir damak, sünger yapılı akciğerler ve
sairedir. Sırt bölgeleri, kaplumbağalardan farklı olarak, birbirleriyle
ve alttaki iskeletle birleşmiş olmayan kemik levhalarıyle kaplıdır. Bu
zırh böylece onları hareketlerinde serbest bırakmaktadır. Karınları ve
yanlan pullarla örtülüdür. Yalnız birkaç türün boğazının altında kemik
bir kalkan vardır.
Timsahgiller esas olarak su hayvanı oldukları için, vücutlarının birçok
kısımları bu hayat tarzına uymuştur. Örnek olarak, parmakları az veya
çok perdelidir. Bir timsahın kafasına bakılacak olursa, gözlerinin,
burun deliklerinin ve kulaklarının tepede olduğu göze çarpar, bu tertip
ise, hayvanın, vücudunun en büyük kısmı suya batmış olduğu zaman da
görmesine, koku almasına ve işitmesine imkân verir. Timsah tamamen
daldığı zaman, gözleri oynak bir zar vasıtasıyle emniyete alınmiştir,
burun delikleri ile kulak delikleri ise birer kapakla örtülür.
Timsahlar avcı olmak için yaratılmışlardır. Geniş ve güçlü çeneleri
kudretli dişleriyle silâhlanmıştır. Tepesinde, dik bir pul dizisinden
meydana gelmiş bir çıkıntısı bulunan kuyrukları ise tehlikeli bir
saldın ve savunma silâhıdır.
Timsahın başka vücut özellikleri olarak, ağzın tabanına yapışık olan
gayet kaim dilini, boğazının altındaki misk bezlerini ve eşsiz çiftleşme organını sayabiliriz.
Bütün timsahlar yumurta yumurtlarlar. Otuz kadar olan yumurtalar, oval
biçimli ve kalker kabukludur. Şekil ve boyut bakımından kaz
yumurtalarıyle kıyaslanabilir. Dişi onları suyun kıyısında yerdeki bir
girintinin içine veya ot ile çamurdan yaptığı bir yuvaya (Mississippi)
alligatorları'nda böyledir) yumurtlar ve güneşin ısısına terkeder.
Zamanı gelince, yavru timsah, kabuğu, burnunun ucunda bulunan ve
doğumundan az zaman sonra düşen özel bir dişle deler.
Timsahlar çoğunlukla sıcak ülkelerin nehirleriyle göllerinde yaşar ve
balıklar, su kuşları ve su içmeye geldikleri zaman kaptıkları
memelilerle karınlarını doyururlar. Çoğu insanoğlu için de
tehlikelidir. Bu sebep bir yana, yenilebilir etleri ve çanta, bavul ve
iskarpin yapımına yarayan derileri için de çok avlanırlar.
Timsahlar, burunlarının uzun ye ince (Gavialidae) veya aksine kısa,
üçgen biçimli ve kaim (Crocodilidae) oluşuna göre, iki aileye
bölünürler.