Cyrtocara moorii, beslenebilecek yumuşak mizaçlı en güzel balıklardan biridir. Malawi’nin Mavi Yunusu, hobide genellikle Haplochromis moorii’nin ilk sınıflandırılmış türü olarak bilinir. Şimdi sadece Cyrtocara soyuna it bir türdür. Mavi yunus
Makalenin Tamamı
Yazan: Marc Elieson
Çeviren: Fatih S. Polat
Cyrtocara moorii, beslenebilecek yumuşak mizaçlı en güzel balıklardan biridir. Malawi’nin Mavi Yunusu, hobide genellikle Haplochromis moorii’nin ilk sınıflandırılmış türü olarak bilinir. Şimdi sadece Cyrtocara soyuna it bir türdür. Mavi yunus ismi, kafasının üstündeki hörgücü (tepesi) ve gagayı çağrıştıran ağız yapısıyla bir yunusu çağrıştırmasından gelir.
Oldukça geniş bir alana yayılmış olmalarına rağmen Malawi’de ender görülürler. Yine de, Lumbaulo and Malombe’den en fazla ihraç edilen türdür. İlk olarak 1968 yılında ithal edilmiş olan bu tür, hobide onlarca yıldır bulunmaktadır. C. moorii evde beslemeye uyum göstermesi açısından eşsizdir. Taeniolethrinops praeorbitalis, Fossorochromis rostratus, ve Mylochromis lateristriga gibi tabanı kazarak, dibe karışmış, yenebilir küçük organizmaları çıkartıp onlarla beslenirler.
Aslında yiyecek bulabilmek için kumu kazmaları ve ortaya bir harfiyat çıkarmalarıyla, köpek balıklarının soyundan gibidirler, fakat o kadar da dramatik değil! Bu, sadece gölde beslenmek için belgelenmiş bir avlanma yöntemidir.
C. moorii hatırı sayılır bir boya ulaşırlar. Erkekler 8 inche (20cm), dişiler de 6.5 inche’lik (16.5cm) boya kadar yetişirler. Buna rağmen daha fazla da büyürler, bu onların tipik boylarıdır. Bu balığı beslemenin tek dezavantajı (yani zor yanı), cinsel erişkinliğe ulaşmalarının uzun zaman almasıdır. Yavruların 4-5 inch’e erişerek yumurta dökecek noktaya gelmeleri 1.5-2 yılı bulabilir. Gençler, gümüş rengindedir ve 4 cm’ye gelince kadar mavi rengi almaya başlarlar. Yumurtadan çıktıktan birkaç ay sonra yavruların anal yüzgeçlerindeki sarılık ilginç bir biçimde ortadan kaybolur.
Buna karşın bu balıkların yetişip ilk yumurta dökme zamanını bekleme sabrını gösterirseniz, öncelikle cinsel olgunluğa erişinceye kadar gösterdiğiniz bütün sabrın karşılığını alacaksınız. Onlar, her iki ayda bir düzenli olarak 20 ile 90 arası yumurtayı kuluçkaya yatırırlar. Yumurtlamadan birkaç gün önce, erkek dişiye sık sık gösteri yapmaya başlar. Erkek çok daha fazla hareketlidir ve tabanda yuva için kazı yapar ya da düz bir taşın üzerini temizler. Ondan sonra dişi yuvaya ya da taşın üzerine yumurtalarını döker ve onları hemen toplar.
Dişi, yumurtaları bilfiil ağzına toplamadan önce döllenme meydana gelir. Bu yumurtalar 18-21 gün sonra yumurtadan çıkar ve genellikle bir hafta sonra da serbest bırakılır.
Dişiyi yakalayıp tutmak isterken, onu ürkütecek ani hareketlerden kaçınılmalıdır. C. moorii dişileri, kovalanırken yumurtalarını açık seçik olarak tükürmeleriyle ünlüdürler. Onu yakalamanın en iyi yolu gecedir, ışıkları kapattıktan birkaç saat sonra ışık yakılır. Eğer dişi, nakil sırasında yumurtaları tükürürse, onları anne ile birlikte alacağınız yeni tanka serpin, dişi onları bir saat ya da daha fazla süre içinde toplayacaktır.
C. moorii çok eşlidir ve en iyi yol büyük bir erkek ile birkaç dişiyi birlikte tutmaktır. Eğer birden fazlasını tutarsanız (ve belki 3 ile 6 arasında), sürü halinde tankın içinde dolaşırlar. İki cinsi ayırdetmek zordur, çünkü renkleri arasında bir fark yoktur. Ayrıca, hörgüçlerine bakarak da anlaşılamaz. Yaşla birlikte büyüyen, yağlı alınlarının boy ve biçimlerinin oldukça küçük bir farkla değişiklik gösterdiği söylenebilir.
Bu balıkların boy ve enlerinden ötürü, erişkin (damızlık) olanları, uzunluk, 125 (472 litre) galondan daha küçük tanklarda tutulmamalıdır. Bu balıklar, hareket etmek için açık ve geniş alanlara ihtiyaç duyarlar. Yiyeceklerini çamurlu koylarda ve kıyılarda bulunan bu tür için kum ya da ince çakıldan oluşan taban malzemesi en iyidir. Onlar dip cichlidlerinden biri olarak bilinir. Kayalar iyidir, fakat tankın gerisine ya da köşelerine konmalıdırlar. Bu, C. Moorii’ler için önemlidir, çünkü, kolay ürkerler ve kayalarla daraltılmış tanklarda potansiyel olarak yara almaya müsaittiler. Yani yuva kazacakları taban malzemeleri oluşturmaya dikkat edilmeli, fakat zarar verecek herhangi bir ‘demirbaş’tan da kaçınılmalıdır.
Anasayfa 
