Enfeksiyon vücut ısının yükselmesi, dalağın şişmesi, kanın koyu bir
renk almasıı ve pıhtılaşmaması, deri altı dokularda kanamanın olması
ile belli olmuş olur. Hayvandan insana geçen karakterde bir
hastalıktır. Hastalığa yakalanan hayvanlar ölümünden bir iki gün önce
süt, dışkı ve idrarlarıyla etkeni etrafa saçarlar. İyileşen hayvanlar
ise bir süre daha süt ve idrarlarıyla etkeni dışarı bulaştırırlar. Ölen
hayvana otopsi yapılırsa kandaki bakteri kısa bir sürede spor haline
geçer,araç ve gereç ile çevreye bulaşır. Kan emici sokucu sinek ve
böcekler şarbon sporunu taşıyabilir ve bulaştırırlar. Ayrıca bulaşık
kemik unu, kıl, yapağı, deri, slaj yemi gibi maddeler bulaşmada önemli
rol oynarlar.
Bulaşma:
a. Sindirim sistemi yoluyla ; yemlere bulaşan etken enfeksiyon oluştururlar.
b. Solunum sistemi ; daha çok insanlarda görülür.
c. Deri yoluyla ; çizik ve yara gibi nedenlerle etken vücuda girer ve enfeksiyon oluşturur.
Tespiti: Ani
ölümler olduğundan klinik bulguları tespit edilemez. Bundan dolayı
tedavi pek mümkün değildir. Büyükbaş hayvanlara antibiyotik uygulaması
yapılabilir. Buna ilaveten bağışık serum verilebilir.
Korunma: a) Enfekte mer’alar kullanılmamalıdır.
b) Hastalık çıkmış bölgelere sağlam sürüler sokulmamalıdır.
c) Hayvan barınaklarında dezenfeksiyona önem verilmelidir.
d) Sağlam hayvanlara bağışıklık için aşı uygulanabilir.
e) Ölen hayvanların doğal delikleri tıkanır, 2 m’lik bir çukura bırakılır üzerine sönmemiş kireç dökülür ve toprakla kapatılır.
Anasayfa